11: Bryce (Fairyland Loop & Queens Garden Trail)

Planning voor maandag 20 juli 2009:

Werkelijkheid:

Bryce: Donkere wolken boven Bryce.

Bryce: Grillige vormen.

Bryce: Rotsen in vele kleuren.

Bryce: De wandelingen die we gedaan hebben.

Veel valt er over vandaag niet te vertellen; de foto's spreken voor zich! We staan om iets over achten bij de halte van de shuttle bus, om erachter te komen dat de eerste bus pas om 9 uur vertrekt... 😒 We hebben weinig keus en gaan nog even terug naar de camper. Een uurtje later dan gepland komen we aan bij het Visitor Center en zoeken we onze weg, dwars over North Campground, naar de rim. Dáár begint voor ons de Fairyland Loop Trail. Het is half bewolkt, een graadje of 24, dus best lekker om te wandelen. Het eerste uurtje lopen we langs de rand van de canyon, voorbij aan Boat Mesa, om bij Fairyland Point de diepte in te duiken. Bryce Canyon is  O N W A A R S C H I J N L I J K  mooi! Grillige rotsformaties en -pilaren in kleuren variërend van wit en geel tot oranje, rose en rood. We lopen op en neer tussen deze wonderlijke creaties van de natuur. Het pad is goed aangelegd en makkelijk te belopen; er zitten nauwelijks steile stukken tussen. Het wordt al snel zonniger en warmer, en de inspanningen van gisteren zitten nog in de benen, dus het wordt weer zweten. Als we Tower Bridge bereiken zijn we ruim 2,5 uur onderweg en we hebben ons nog geen moment verveeld! Even later zien we donkere wolken op komen zetten en begint het te lichten. Voorlopig nog op afstand, maar het komt dichterbij. Fijn, we zijn net zo'n beetje op het laagste punt en moeten nog 200 meter omhoog. We zetten de benen in de bergversnelling en na 3,5 uur bereiken we Sunrise Point, het eindstation van de wandeling (die overigens geen 704, maar slechts 481 meter hoogteverschil kende; ook hebben we een kilometertje minder gelopen, omdat we niet bij Sunrise Point begonnen zijn, maar bij North Campground). Astrid wil eigenlijk meteen door met de volgende etappe, maar dan begint het toch echt te druppelen. Druppelen dat al snel overgaat in hagel. We spoeden ons naar de nabijgelegen Bryce Canyon Lodge, maar die staat net 100 meter te ver... De sluizen gaan open en we worden toch nog nat (maar dat waren we toch al van die laatste klim...).

Bryce: Ook in Amerika kan het regenen.

We maken gebruik van deze noodgedwongen stop om te lunchen. Zoals bijna overal in Amerika geldt ook hier dat als je eenmaal één soft drink hebt besteld (fris, water, thee, etc.) je daarna onbeperkt om een gratis "refill" mag vragen. Dat komt mooi uit, want het niveau van ons lichaamsvocht staat behoorlijk laag. En ook hier blijkt dat de lage dollar gunstig is voor Nederlanders; voor 4 lunches, inclusief 10 drankjes zijn we omgerekend nog geen 32 euri kwijt. En dat midden in een Nationaal Park.

Bryce: Helaas zie je op een foto geen diepte; daardoor gaat er nog veel moois verloren.

Bryce: Het pad kronkelt tussen de rotsen door.

Bryce: Wall Street, een van de mooiste gedeelten.

Na de lunch breekt er onenigheid uit in het Nederlandse kamp. Brian heeft geen zin meer om verder te lopen, maar de rest wil eigenlijk nog wel een stukkie, al is het wel duidelijk dat de Peekaboo Trail teveel van het goede wordt. Het is behoorlijk afgekoeld maar wel droog al hangen er nog dreigende wolken. Brian gaat met de shuttle terug naar de campground (al neemt hij de bus in de verkeerde richting, zodat hij het hele park door moet), en de rest daalt bij Sunset Point de Navajo Trail af. Die is nog mooier dan de wandeling van vanmorgen. Vooral de afdaling door "Wall Street" is fantastisch. Beneden aangekomen beginnen de benen van Astrid dienst te weigeren en zij neemt de kortste weg terug naar boven (de Navajo Trail Loop, via Thors Hammer). Davy en René wagen zich aan de iets langere Queen Garden Trail. Het blijft allemaal even mooi... Anderhalf uur na vertrek uit de lodge komen we elkaar bij Sunrise Point weer tegen.

Door het ingekorte middagprogramma zijn we lekker op tijd "klaar". Tijd zat om nog even die Nationale Parken Pas in te leveren. Helaas zijn we vanmorgen vergeten dat ding mee te nemen, dus moeten we eerst terug naar de camper om hem op te halen, alvorens met de volgende bus weer terug te gaan naar de ingang van Bryce. Gelukkig krijgen we onze $ 80 terug. "Ons bent zûnig...". We hebben vandaag flink gewandeld, zijn best moe, maar hebben enorm genoten van de overweldigende schoonheid van Bryce. Dat we bij het restaurant lang moeten wachten op een tafeltje kan ons niets schelen...

Tips:

Voor meer foto's (54) van vandaag: klik hier.

Terug