01: Heenreis van Almere naar Seattle

Schema voor donderdag 21 juli (alle tijden zijn lokale tijden):

UA2278: Van Chicago naar Seattle.

UA908: Van Amsterdam naar Chicago.

Schiphol: De drukte valt nog mee.

We beginnen met het schrijven van de blog van de heenreis op ruim 11000 meter hoogte, en dat is een goed teken, want gezien de voortdurende chaos op Schiphol had het ook zomaar 4 meter onder zeeniveau kunnen zijn... 😉 De dag begint voor ons vandaag om 5 uur 's ochtends, als de wekker ons wreed uit een (onrustige) nacht haalt. Onrustig, omdat het warm en klam is in de saapkamer én we toch wel een beetje bezorgd zijn over hoe het ons op Schiphol zal vergaan. Als je de media mag geloven staan de mensen af en toe tot bijna in Hoofddorp in de rij om hun vlucht te halen, al dan niet met bagage. En meer dan eens zonder succes. We vliegen om 11 uur en "mogen" niet eerder dan om 7 uur in de vertrekhal zijn. Met de auto rijden we naar het kantoor van René in Amsterdam, parkeren daar gratis in de parkeergarage (ons ben zuunig), en nemen de trein voor 2 haltes naar Schiphol. Omdat we toevallig nét een trein eerder kunnen pakken staan we om 6:40 uur bij vertrekhal 3. Niet in Hoofddorp, maar "gewoon" binnen. Omdat het De Reisleider gisteren gelukt is in te checken, mogen we de lange rij bij de incheckbalie verlaten en aansluiten bij de bagage drop off. Dat thuis inchecken kostte nog wel enig doorzettingsvermogen, want je moet daarvoor allerlei documenten uploaden naar de "Travel Ready"-pagina van United Airlines, maar een scan van ons paspoort werd slechts na vele pogingen geaccepteerd. Uiteindelijk winnen we daar op Schiphol dan toch tijd mee. De rij voor de security kost ons net aan 20 minuten en de paspoortcontrole nog minder. Ondanks alle slechte berichten rondom Schiphol kan het dus ook best snel gaan, want precies een uur na aankomst op Schiphol zitten we aan de koffie en moeten we nog ruim 3 uur wachten... 🤣 Gelukkig maar; we zitten liever 3 uur ná de security te wachten dan 3 uur ervóór.

In de lucht: Mount Rainier laat zich onderweg voor de eerste keer zien.

Chicago: File op de startbaan.

De eerste vlucht vertrekt met een half uur vertraging, maar aangezien we in Chicago drie en een half uur overstaptijd hebben maken we ons daar niet druk om. Aangekomen in Chicago moeten we eerst door de immigratie. Vlak voor ons staat een gezin van 4 die het maar niet voor elkaar krijgt om hun vingerafdrukken te laten afnemen. 🙄 Het duurt zeker 20 minuten voor ze alle vier Amerika in mogen... Dat gaat bij ons een stuk sneller. De koffers zijn inmiddels al van de band gehaald; met koffers en al gaan we door de douane. Geen probleem. Meteen na de douane moeten we de koffers alweer inlveren en gaan we met een treintje naar een andere terminal voor de aansluitende vlucht. Paspoortcontrole en security kosten weer even tijd (en gaan een stuk minder efficiënt dan op Shiphol). Al met al zijn we na de landing zo'n anderhalf uur bezig om bij de volgende gate te komen. Bij de gate wordt het checklistje afgewerkt. Toestel klaar: check. Passagiers aanwezig: check. Bagage geladen: check. Bemanning aan boord: eehhhh... nope... De bemanning voor ons toestel moet eerst ingevlogen worden vanuit oost-Amerika, maar vanwege zwaar onweer daar ligt het hele vluchtschema overhoop. Gevolg: anderhalf uur vertraging. 😖 We zoeken een ATM op om wat dollars te scoren, want die zullen we vast nog wel eens nodig hebben. Eerder dan gedacht zelfs, want bij de McD op de luchthaven wordt onze pinpas niet geaccepteerd. We denken nu nog dat dat een incident is, maar inmiddels weten we beter... 😫 Eenmaal op de startbaan moeten we nog een tijd wachten op toestemming van de verkeerstoren. Inmiddels staat er een flinke "file" achter ons. Ook Chicago is een drukke luchthaven. We zitten in een kleiner toestel dan tijdens de eerste vlucht en zitten nu wel bij een raampje. Dat biedt onderweg mooie uitzichten over het gevarieerde landschap van Amerika.

Tegen 20 uur plaatselijke tijd staan we eindelijk aan de grond in Seattle. In Nederland is het dan al bijna 5 uur (vrijdagochtend), en zijn we dus 24 uur in touw. We (en vooral Astrid) zijn helemaal gaar van een hele dag herrie en drukte, maar we zijn nog niet in ons hotel. Om daar te komen maken we voor het eerst gebruik van een Uber. Uiteraard heeft De Reisleider thuis al de Uber-app geïnstalleerd, een account aangemaakt, en zich ingelezen over wanneer wat hoe te doen, maar zo'n eerste keer (en na 24 uur reizen) is dat allemaal toch niet zo vanzelfsprekend. Maar alles gaat soepel! In een comfortabele auto rijden we in een half uurtje naar ons hotel in hartje Seattle. Rond 21 uur zijn we op onze hotelkamer en zit de heenreis erop. De horde "Schiphol" hebben we gelukkig zonder problemen genomen. Morgen kan het feest écht beginnen; nu eerst maar eens lekker slapen. 😴

Tips:

Voor alle foto's en video's (7) van vandaag: klik hier.

Terug